کودکان و نوزادان

اطلاعات ضروری راجع به تغذیه، رشد و نمو، بیماری های کودکان و نوزادان، پیشگیری، غربالگری، بهداشت روانی و بی اشتهایی در این وبلاگ ارائه می شوند که توسط دانشیاران،اعضای هیات علمی و متخصصین کودکان و نوزادان و براساس جدیدترین تحقیقات پزشکی گردآوری شده اند.

کودکان و نوزادان

اطلاعات ضروری راجع به تغذیه، رشد و نمو، بیماری های کودکان و نوزادان، پیشگیری، غربالگری، بهداشت روانی و بی اشتهایی در این وبلاگ ارائه می شوند که توسط دانشیاران،اعضای هیات علمی و متخصصین کودکان و نوزادان و براساس جدیدترین تحقیقات پزشکی گردآوری شده اند.

دلایل بد غذایی کودکان

برای فهم علت بدغذایی کودکان، زیاد راه دوری نروید، علت را عموماً در رفتار و شیوههای فرزندپروری خود راحتتر میتوانید پیدا کنید. در واقع به غیر از علت بیمار بودن کودک، مانند عفونت مجاری ادرای یا بیماریهای دیگر، که میتواند بر تغذیهی کودک تأثیر منفی بگذارد، سایر علل به مسائل والدینی مربوط میشود. برای آنکه کمی در این زمینه کمکتان کرده باشیم، در ادامه، به ذکر چند نوع رفتارها، که گرایش به کماشتهایی را در کودک افزایش میدهد، اشاره میکنیم:
مادر یا دیگر مراقبین کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه کودک استفاده میکنند. مثلاً او را مجبور میکنند غذایی را که دوست ندارد بخورد، کودک نیز این عمل را می آموزد و لجبازی خود را از طریق غذا نخوردن نشان میدهد.
به سـاعات غذا خوردن اهمیت داده نمیشود. رعایت دقیق ساعت غذا خوردن و داشتن برنامهی غذایی، به کودک اهمیت خوردن غذا را نشان می دهد.
سختگیـری بیـش از حد در آداب تغذیه نیز غذا خوردن رادر ذهن کودک تبدیل به عملی ملالآور میسازد.  تا حدودی طبیعی است غذا از قاشق کودک بریزد یا تمایل داشته باشد از غذایی بیشتر و از غذایی دیگر کمتر بخورد، بنابراین نباید حتماً اصرار داشت هر آنچه و به هرگونه که والدین میپسندند کودک نیز به همان طریق عمل کند.
وقتی غذاخوردن در محیطی به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدین با یکدیگر انجام میشود. در این هنگام نمیتوان انتظار داشت کودک به حضور در این موقعیت تمایلی نشان دهد. زیرا وقت غذا خوردن، برای او همیشه تداعیکننـــدهی مشاجرات والدین خواهد بود.
برخــی مادران بیش از حد نگران غذا خوردن کودک هستند. هنگامی که مادران به صورت افراطی نسبت به تغذیهی کامل کودک اظهار نگرانی میکنند، معمولاً با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه میافتند و تصور میکنند با این عمل تغذیهی کامل و موردنظرشان امکانپذیر است؛ حال آن که اصرار بیش از حد به غذا خوردن اشتیاق کودک را از میان میبرد و کودک از غذا به عنوان شیوهای برای جلب توجه استفاده میکند.
بیتوجهــــی به اســـتقلالطلبی کودک. مخالفت در امر غذا خوردن میتواند نوعی میل به استقلال در کودک باشد، یعنی کودک دوست دارد خودش غذا بخورد و قاشق را به دست بگیرد و اگر مادر روی تمیزی و پاکیزگی بیش از حد تمرکز کند یا وسواس داشته باشد مبادا لباسهای کودک کثیف شود یا غذا را روی زمین بریزد؛ یک کشمکش قدرت بین مادر و کودک به وجود میآید. از یک طرف مادر میخواهد کنترل اوضاع را بهدست بگیرد و خودش به کودک غذا بدهد و از طرف دیگر کودک اصرار دارد خودش کارهایش را انجام دهد.ر