وی ادامه داد: افرادی که در طولانی مدت از لاک استفاده می کنند به تدریج و حتی در مراحل اولیه دچار عارضه شایع انواع حساسیت و آلرژی های پوستی شده ، حتی این عارضه در پوست اطراف ناخن یا قسمت های دیگر بدن که با لاک در تماس است، مشاهده می شود.
داوودی اضافه کرد: افرادی که مدام از لاک استفاده می کنند وقتی به پلک چشم خود دست می زنند به صورت مستقیم پلک آن ها دچار حساسیت پوستی می شود.
این متخصص پوست و مو گفت: افرادی که به ناخن حساسیت دارند در مراحل اولیه مشکلی نداشته اند اما به تدریج در اثر استفاده مکرر دچار حساسیت و آلرژی شده اند.
وی به آن دسته از بانوانی که به کرات از لاک استفاده می کنند، توصیه کرد تا میزان دفعات از این ماده شیمیایی را برای جلوگیری از حساسیت کاهش دهند.
داوودی اضافه کرد: مشکل دیگری که در اثر استفاده مکرر از لاک ایجاد می شود، نفوذ مواد لاک به داخل ناخن است افرادی که از آن استفاده می کنند، وقتی این ماده شیمیایی را از روی ناخن خود پاک می کنند متوجه ایجاد رنگ زرد بر روی ناخن های خود می شوند که دلیل آن نفوذ رنگ لاک به داخل پوست زیر ناخن است که چندین ماه طول می کشد تا رنگ ناخن به حالت اولیه خود بازگردد. یک نوع حساسیت نیز در اثر پاک کردن ناخن با آستون و سایر پاک کننده های حاوی آستون ایجاد می شود که این امر سبب می شود تا ناخن های افرا خشک و شکننده شده و در اثر تماس، پوست اطراف ناخن نیز خشک و پوسته پوسته شود.
وی همچنین به والدین توصیه کرد تا از لاک زدن ناخن های کودکان بشدت پرهیز کننده چرا که خوردن لاک از روی ناآگاهی در کودکان منجر به عوارض سمی در طولانی مدت در آنان می شود.
این متخصص پوست و مو همچنین در مورد کاشت ناخن گفت: افراد به منظور زیبا شدن ناخن ها اقدام کاشت ناخن می کنند اما غافل از اینکه در استفاده از این ناخن های مصنوعی، مشکلاتی در افراد ایجاد می شود. چسبی که روی ناخن قرار گرفته تا ناخن مصنوعی بر روی آن قرار گیرد، موقع کندن به صفحه ناخن صدمه وارد می کند و اثر شیمیایی مواد چسب منجر به تغییر شکل ناخن شده و این رویه به حدی پیش می رود که شکل دایمی ناخن ها تغییر می کند.
وی با بیان اینکه موارد بسیاری گزارش شده که ناخن افراد در اثر استفاده از ناخن های مصنوعی از حالت عادی خارج شده است، گفت: در برخی مواقع ریشه ناخن از بین می رود و باید در این ارتباط به عوارض ناشی از کاشت ناخن توجه کرد. البته برخی از افراد به شکل مادرزادی دارای ناخن هایی بدشکل هستند بر این اساس عوارض ناشی از کاشت ناخن برای آنان چندان تفاوتی نمی کند چرا که مشکل جدید به مشکل قبلی آنان اضافه نمی شود.
وی اضافه کرد: به آن دسته از افرادی که دارای ناخن های سالمی هستند، توصیه می شود که مبادرت به کاشت ناخن نکنند چرا که بد شکلی ناخن تا پایان عمر همراه آن ها خواهد بود.
25- در مورد مشکلات گفتار و زبان کودک حتماً با یک آسیب شناس گفتار و زبان (گفتاردرمانگر) صحبت کنید. چرا که اگر کودک شما احتیاج به مداخله گفتار درمانی داشته باشد و این کار به تعویق بیافتد با افزایش سن کودک، درمان مشکلتر، طولانی تر و مستلزم صرف وقت و هزینه ای بالاتر خواهد شد.
برای فهم علت بدغذایی کودکان، زیاد راه دوری نروید، علت را عموماً در رفتار و شیوههای فرزندپروری خود راحتتر میتوانید پیدا کنید. در واقع به غیر از علت بیمار بودن کودک، مانند عفونت مجاری ادرای یا بیماریهای دیگر، که میتواند بر تغذیهی کودک تأثیر منفی بگذارد، سایر علل به مسائل والدینی مربوط میشود. برای آنکه کمی در این زمینه کمکتان کرده باشیم، در ادامه، به ذکر چند نوع رفتارها، که گرایش به کماشتهایی را در کودک افزایش میدهد، اشاره میکنیم:
مادر یا دیگر مراقبین کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه کودک استفاده میکنند. مثلاً او را مجبور میکنند غذایی را که دوست ندارد بخورد، کودک نیز این عمل را می آموزد و لجبازی خود را از طریق غذا نخوردن نشان میدهد.
به سـاعات غذا خوردن اهمیت داده نمیشود. رعایت دقیق ساعت غذا خوردن و داشتن برنامهی غذایی، به کودک اهمیت خوردن غذا را نشان می دهد.
سختگیـری بیـش از حد در آداب تغذیه نیز غذا خوردن رادر ذهن کودک تبدیل به عملی ملالآور میسازد. تا حدودی طبیعی است غذا از قاشق کودک بریزد یا تمایل داشته باشد از غذایی بیشتر و از غذایی دیگر کمتر بخورد، بنابراین نباید حتماً اصرار داشت هر آنچه و به هرگونه که والدین میپسندند کودک نیز به همان طریق عمل کند.
وقتی غذاخوردن در محیطی به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدین با یکدیگر انجام میشود. در این هنگام نمیتوان انتظار داشت کودک به حضور در این موقعیت تمایلی نشان دهد. زیرا وقت غذا خوردن، برای او همیشه تداعیکننـــدهی مشاجرات والدین خواهد بود.
برخــی مادران بیش از حد نگران غذا خوردن کودک هستند. هنگامی که مادران به صورت افراطی نسبت به تغذیهی کامل کودک اظهار نگرانی میکنند، معمولاً با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه میافتند و تصور میکنند با این عمل تغذیهی کامل و موردنظرشان امکانپذیر است؛ حال آن که اصرار بیش از حد به غذا خوردن اشتیاق کودک را از میان میبرد و کودک از غذا به عنوان شیوهای برای جلب توجه استفاده میکند.
بیتوجهــــی به اســـتقلالطلبی کودک. مخالفت در امر غذا خوردن میتواند نوعی میل به استقلال در کودک باشد، یعنی کودک دوست دارد خودش غذا بخورد و قاشق را به دست بگیرد و اگر مادر روی تمیزی و پاکیزگی بیش از حد تمرکز کند یا وسواس داشته باشد مبادا لباسهای کودک کثیف شود یا غذا را روی زمین بریزد؛ یک کشمکش قدرت بین مادر و کودک به وجود میآید. از یک طرف مادر میخواهد کنترل اوضاع را بهدست بگیرد و خودش به کودک غذا بدهد و از طرف دیگر کودک اصرار دارد خودش کارهایش را انجام دهد.ر